Bezpieczeństwo Seniora

Bezpieczeństwo Seniora [1]

Nigdy nie jest za późno na edukację i profilaktykę. Osoby starsze mogą z nich czerpać wiele pożytku, szczególnie w zakresie bezpieczeństwa. Bezpieczny, sprawny i zdrowy senior to priorytetowy cel.

Seniorze, nie daj się oszukać!

Sprawcy najczęściej na swoje ofiary wybierają osoby starsze lub samotnie mieszkające. Spowodowane jest to tym, że osobami w podeszłym wieku łatwiej można manipulować „grając”, na przykład na ich wrażliwości i uczuciach. Dlatego też zachęcamy seniorów do przestrzegania kilku zasad, które niewątpliwie zwiększą ich bezpieczeństwo:

  • Zawsze, gdy jesteś sam zamykaj drzwi na wszystkie zamki.
  • W porze nocnej korytarz powinien być dobrze oświetlony, aby osoba stojąca przed drzwiami była widoczna.
  • Zanim otworzysz drzwi – pamiętaj o założeniu łańcucha. To musi stać się nawykiem.
  • Uważaj, kogo wpuszczasz do domu. Administratora budynku, czy akwizytora zawsze możesz poprosić o dowód tożsamości.
  • Nie daj się skusić na okazjonalne zakupy, może to być tylko podstęp, żeby dostać się do Twojego mieszkania.
  • Nie korzystaj z ofert wróżbitek, często podczas ich wizyt dochodzi do kradzieży mieszkaniowych.
  • Zamykaj okna w godzinach nocnych szczególnie, jeśli mieszkasz sam na niższych piętrach budynku.
  • Nie udostępniaj kluczy osobom obcym – ekipie remontowej, firmom usługowym itp.
  • Pamiętaj, większe sumy pieniędzy przechowuj w banku, a nie w mieszkaniu.
  • Pies w domu to dobry przyjaciel i obrońca.
  • Nie nagłaśniaj w środowisku znajomych lub gronie mało znanych osób, że mieszkasz sam.
  • W przypadku zgubienia choćby jednego klucza od drzwi zmień natychmiast cały zamek.
  • W razie jakichkolwiek podejrzeń, co do zamierzeń osób przebywających na klatce schodowej wezwij patrol Straży Miejskiej lub Policji. Jeżeli będzie to fałszywy alarm na pewno nie poniesiesz żadnych konsekwencji.
  • Unikaj jazdy windą z nieznajomą osobą.
  • Planując późny powrót do domu zaplanuj również odpowiednią kwotę pieniędzy na taksówkę – gdy będziesz pod domem poproś kierowcę, aby poczekał aż wejdziesz do klatki schodowej. Możesz również poprosić kierowcę o odprowadzenie pod drzwi mieszkania.
  • Wracając do domu nie skracaj sobie drogi przez park, zarośla, słabo oświetlone uliczki.
  • W przypadku słownych zaczepek, nie zwracaj na nie uwagi – jak najszybciej oddal się od tego miejsca, a gdy będziesz bezpieczny zadzwoń do Straży Miejskiej lub Policji w celu zgłoszenia.
  • Jeżeli musisz sam wracać po zmroku do domu postaraj się o towarzystwo zaprzyjaźnionej osoby.
  • Idąc przez miasto trzymaj się dobrze oświetlonych miejsc. Staraj się iść bliżej krawędzi jezdni, pozwoli to uniknąć ewentualnego wciągnięcia do bramy budynku.
  • Bądź czujny, gdy ktoś pyta lub prosi Cię o pieniądze.
  • Nie ufaj osobom, których nie znasz – nawet tym, które wzbudzają sympatię lub litość.
  • Nie rozmawiaj o pieniądzach przez telefon – nigdy nie masz pewności kto jest po drugiej stronie.
  • Bądź czujny, nawet jeśli ktoś podaje się za znajomego lub członka rodziny np. wnuczka.
  • Nie daj się nabrać na wzruszające historie, oszuści często manipulują uczuciami innych.
  • Nie wierz w atrakcyjne oferty przygotowane specjalnie dla Ciebie.
  • Nie zapominaj, że oszuści wykorzystują różne metody, aby osiągnąć swój cel.
  • Pamiętaj, że złodziejowi nie zależy na Tobie, tylko na zdobyciu Twoich pieniędzy!
  • Jeśli jesteś świadkiem napadu:
    • Interweniuj tylko wtedy, gdy wiesz, że możesz pomóc skutecznie.
    • Jeśli nie masz pewności – nie ryzykuj.
    • Natychmiast powiadom Straż Miejską, Policję lub inne służby i osoby mogące udzielić Ci pomocy.
  • Zawsze, po otrzymaniu podejrzanego telefonu, zadzwoń do wnuczka lub krewnego, żeby potwierdzić informację. Jeśli to możliwe – spotkaj się z nim.
  • Jeśli nie rozpoznajesz głosu, odłóż słuchawkę – oszuści wywierają silny nacisk i presję, mają doświadczenie w manipulowaniu ludźmi, więc im szybciej zakończysz rozmowę, tym lepiej.
  • Jeśli masz przekazać pieniądze komuś z rodziny, rób to tylko osobiście – bardzo charakterystyczne dla oszustw „na wnuczka” jest przysyłanie pośrednika, który ma odebrać pieniądze. Nie dawaj gotówki ani cennych rzeczy w ręce kogoś, kogo nie znasz.
  • Odbierając telefon z prośbą o pieniądze nigdy nie mów ile masz gotówki i staraj się nie udzielać żadnych informacji osobistych.

Zdarza się, że oszust podszywa się pod członka rodziny, a następnie pod policjanta. Najpierw dzwoni rzekomy wnuk i prosi o określoną sumę pieniędzy. Następnie ofiara dostaje kolejny telefon – oszust podszywa się pod policjanta lub funkcjonariusza CBŚP (Centralne Biuro Śledcze Policji). Mówi, że wcześniejsza rozmowa była manipulacją złodzieja, którego właśnie rozpracowują. Twierdzi, że konieczne jest zrobienie przelewu na podane konto, co pomoże w jego schwytaniu. Wywiera presję, a nawet grozi karą za odmowę współpracy.

Inny sposób złodziei to próba wyłudzenia fikcyjnej łapówki. Oszust podaje się za policjanta i informuje, że w sprawie osoby, do której dzwoni zostało wszczęte dochodzenie. Obiecuje odstąpienie od postępowania w zamian za określoną sumę pieniędzy.

Pamiętaj o tych zasadach:

  • Policja nigdy nie informuje o prowadzonych sprawach telefonicznie – odłóż słuchawkę, nic Ci za to nie grozi.
  • Policja nigdy nie żąda przekazania pieniędzy lub cennych rzeczy – jeśli ktoś do Ciebie zadzwoni w tej sprawie – odłóż słuchawkę.
  • Policja musi działać zgodnie z procedurami – funkcjonariusz na początku rozmowy przedstawia się i podaje stopień oraz pokazuje legitymację, na której jest imię, nazwisko, zdjęcie, stopień, numer legitymacji, numer identyfikacyjny, data ważności.
  • Policjant musi być także wyposażony w odznakę. Masz prawo wylegitymować funkcjonariusza i przeczytać dane na jego dokumencie.
  • Po zakończeniu rozmowy telefonicznej z rzekomym policjantem, zadzwoń pod 997 i poinformuj Policję o zaistniałej sytuacji.
  • Pamiętaj, że Policja nie ma prawa żądać od Ciebie pieniędzy lub cennych rzeczy (np. mówiąc, że istnieje podejrzenie, iż zostały skradzione).

To jeden z najprostszych sposobów okradania mieszkań, polegający na tym, że złodzieje wchodzą do klatek bloków i naciskając delikatnie „na próbę” na klamki drzwi wejściowych wyszukują mieszkania otwarte. Wykorzystując fakt otwartych drzwi, delikatnie wchodzą do wewnątrz mieszkań i okradają je. Przeciwdziałanie tego typu działaniom polega na starannym zamykaniu drzwi wejściowych.

Oszuści wykorzystują do swej działalności obszar opłat abonenckich RTV. Podszywając się pod fikcyjną (nie istniejącą), ale brzmiącą wiarygodnie instytucję państwową np. „Centralny Rejestr Radiokomunikacji i Telewizji”, rozsyłają drogą pocztową fałszywe, bardzo profesjonalnie przygotowane wezwania do zapłaty i druk wpłaty za abonament RTV z ponagleniem. Powinniśmy wiedzieć, że ściąganiem opłat za abonament RTV zajmuje się Poczta Polska. W przypadkach wątpliwości co do korespondencji związanej z opłatami abonenckimi należy skontaktować się z infolinią dla obsługi RTV pod numerem telefonu 43 842 06 06.

Przezorność popłaca

  • Nigdy nie przekazuj osobie obcej swoich danych, dokumentów, nie pozwól spisywać informacji z dowodu osobistego. Mogą zostać użyte przez oszusta do zaciągnięcia kredytu, pożyczki, podpisania fikcyjnej umowy,
  • Nie zwlekaj ze sprawdzeniem tożsamości każdego, kto niespodziewanie prosi Cię pieniądze.
  • Wyprzedź oszusta i załóż bezpłatne konto w BIK. Dzięki temu dostaniesz natychmiastowy alert, gdy ktoś będzie chciał posłużyć się Twoją tożsamością w celu wyłudzenia kredytu w banku.

Do mieszkań pukają osoby, które proszą o coś do jedzenia lub picia twierdząc, że np. niedawno zmarł im ojciec, a matka przebywa w szpitalu. Starsze osoby nie zastanawiając się ani przez chwilę nad udzieleniem pomocy przygotowują posiłek, a w tym czasie oszuści okradają mieszkanie.

Grupa wiekowa 60+ jest szczególnie narażona na nieuczciwe praktyki rynkowe ze strony przedsiębiorców. Z jednej strony seniorzy aktywnie poruszają się na rynku: regularnie uczęszczają na pokazy i prezentacje towarów, jeżdżą na zorganizowane wycieczki. Z drugiej strony często padają ofiarami manipulacji i oszustw. Najczęściej źródłem problemów jest zbyt szybkie i nie do końca przemyślane podpisywanie podsuwanych przez sprzedawcę dokumentów, bez poznania się z ich treścią. Ogólnopolska Infolinia Konsumencka tel. 801 440 220 czynna od poniedziałku do piątku w godz. 8:00 – 18:00.

Do nieuczciwych działań wobec seniorów zaliczyć można „niedomówione” propozycje polis i innych „produktów oszczędnościowych” oferowanych emerytom przez banki i pośredników finansowych. Brak dokładnych informacji o dodatkowych opłatach ponoszonych przy wnoszeniu comiesięcznej składki oraz o bardzo wysokich opłatach likwidacyjnych, które mogą sięgać nawet 90-100%, powodują, że seniorzy podejmujący tego typu inwestycje są narażeni na duże straty, zarówno finansowe, jak i psychiczne. Osoby, które wykupiły polisy, na niekorzystnych warunkach, mogą dochodzić swoich praw jedynie przed sądem.

Seniorzy z uwagi na to, że należą do grupy społecznej najmniej zasobnej finansowo, wystawiani są na pokusę pobierania kredytów. Dosyć często takie kredyty zawierają wiele pułapek zdradliwych zapisów, dla utrudnienia zapisywanych w umowach drobną czcionką (zabieg techniczny). Przy podpisywaniu umów kredytowych, szybkiej pożyczki, należy przede wszystkim dokładnie przeczytać treść umowy i zwrócić uwagę na ukryte koszty dodatkowe oraz całkowity koszt kredytu. Jeżeli zapisy umowy są niezrozumiałe należy dokładnie wypytać i oczekiwać rzetelnej odpowiedzi od kredytodawcy. Jeżeli, mimo wyjaśnień, zapisy są nadal niezrozumiałe, należy odłożyć podpisanie umowy, wziąć umowę do domu, przedyskutować z bliskimi i ewentualnie poradzić się prawnika. Przy dokładnej analizie tekstu umowy należy sprawdzić, czy umowa nie zawiera niedozwolonych prawnie zapisów, najczęściej niekorzystnych dla kredytobiorcy. Dokładniejsze informacje na temat niedozwolonych sformułowań znajdują się na stronie internetowej www.uokik.gov.pl – w zakładce – rejestr klauzul niedozwolonych. Ostatnio oferty szybkich kredytów znajdują się także w Internecie. Kuszą one różnymi propozycjami np. zerowym oprocentowaniem, korzystnymi lub odroczonymi ratami. W przypadku, gdy umowa okazuje się niekorzystna, od umowy kredytu zawartej przez Internet można odstąpić w ciągu 14 dni od zawarcia umowy. W terminie 14 dni od zawarcia umowy o kredyt konsumencki można również zrezygnować z takiej umowy bez ponoszenia kosztów, z wyjątkiem odsetek za okres od dnia wypłaty kredytu do dnia spłaty kredytu, oraz bezzwrotnych kosztów poniesionych przez kredytodawcę na rzecz organów administracji publicznej oraz opłat notarialnych.

PAMIĘTAJ o przestrzeganiu następujących zasad:

  • przemyśl podpisanie umowy, szczególnie jeśli zawierasz ją na wiele lat,
  • uważnie czytaj umowy, a jeśli masz wątpliwości, poproś o wyjaśnienie lub skonsultuj się z kimś bliskim, np. rodziną, sąsiadem,
  • domagaj się egzemplarzy wszystkich dokumentów, które podpiszesz,
  • uważaj na „promocje” – zastanów się, czy oferta na pewno jest atrakcyjna – porównaj ją z prezentowanymi przez innych przedsiębiorców, w tym w Internecie,
  • upewnij się, czy „wygrana” lub „prezent” na pewno są darmowe,
  • upewnij się, że wiesz z przedstawicielem jakiej firmy rozmawiasz – zapytaj o dane firmy, konsultanta, zweryfikuj jego tożsamość oraz intencje, np. zadzwoń na infolinię swojego operatora,
  • zastanów się, czy oferta jest korzystna dla Twojego budżetu domowego,
  • nie bierz pożyczki na zakup sprzętu na pokazie,
  • nie udostępniaj nikomu dowodu osobistego,
  • na odstąpienie od umowy zawartej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa – czyli przez telefon, Internet lub podczas pokazów – masz 14 dni kalendarzowych – bez podawania przyczyny.

Celem zachowania bezpieczeństwa na drodze należy stosować się do przepisów ruchu drogowego, gdyż one są w dużej mierze przygotowywane na podstawie niejednokrotnie przykrych doświadczeń innych ludzi. W Polsce przy ruchu pieszym, przy poruszaniu się poboczem drogi (bez chodnika) wszyscy, a więc także seniorzy, zobowiązani są do posiadania na sobie elementów odblaskowych (opasek, taśm, zawieszek, chust, kamizelek itp.). Za ich brak grożą mandaty nawet do 500 zł. Najważniejszą zasadą jest, aby być widocznym na drodze, szczególnie nocą i podczas deszczu. Wskazanym, wobec tego jest noszenie jasnej odzieży z wymienionymi wyżej elementami odblaskowymi. Do największej liczby wypadków z udziałem pieszych dochodzi jesienią oraz wieczorem, ponieważ:

  • pieszy widzi samochód, ale nie zawsze kierowca widzi pieszego z uwagi na złą widoczność.
  • na mokrej nawierzchni wydłuża się droga hamowania pojazdu.
  • niekorzystna pogoda oraz zmrok przyczyniają się do obniżenia sprawności psychomotorycznej, powodując u wielu osób rozproszenie uwagi.

Zanim wejdziesz na ulicę:

  • zatrzymaj się przy jej krawędzi. Spójrz w lewo, prawo i jeszcze raz w lewo – zasada ta jest bardzo prosta lecz niezwykle pomocna,
  • nawiąż kontakt wzrokowy z kierowcą, żeby ocenić czy ma zamiar zatrzymać się przed przejściem dla pieszych,
  • podnieś rękę – podniesiona ręka zasygnalizuje kierowcy, żeby zwolnił i zatrzymał się przed przejściem dla pieszych,
  • unikaj przechodzenia przez jezdnię zza dużych obiektów (np. autobus, samochód ciężarowy),
  • nie przechodź przez jezdnię kiedy pulsuje zielone światło – możesz nie zdążyć przejść,
  • unikaj prowadzenia rozmów telefonicznych podczas przechodzenia przez jezdnię – to bardzo rozprasza i jest niezwykle niebezpieczne. To, że jako piesi  widzimy nadjeżdżający samochód, wcale nie znaczy, że kierowca widzi nas.

Jak bezpiecznie poruszać się po jezdni?

  • Poruszając się po jezdni (bez chodników) zawsze należy iść lewą stroną drogi – dzięki temu pieszy widzi zbliżające się samochody i będzie mógł uniknąć potrącenia.
  • Kierujący samochodem prędzej zobaczy pieszego w warunkach ograniczonej widoczności, jeżeli nosi on element odblaskowy (od września 2014 roku, każdy pieszy poruszający się drogą bez chodnika, po zmroku, na obszarze niezabudowanym, ma obowiązek noszenia elementu odblaskowego w miejscu widocznym dla kierowcy).
  • Idąc jezdnią pieszy jest obowiązany ustępować pierwszeństwa samochodowi. W sytuacji, kiedy nie ma pewności, że kierowca bezpiecznie go ominie, powinien zejść z jezdni.
  • Wśród rowerzystów, którzy są w Polsce sprawcami wypadków drogowych, najwięcej zdarzeń powodują osoby powyżej 60 roku życia. Najczęstszymi przyczynami wypadków spowodowanych przez rowerzystów jest nieprzestrzeganie pierwszeństwa przejazdu i nieprawidłowe wykonywanie manewru skrętu.

Główne przyczyny wypadków drogowych spowodowanych przez kierujących innymi pojazdami, w których poszkodowany został rowerzysta to:

  • nieudzielenie pierwszeństwa przejazdu, nieprawidłowe wyprzedzanie,
  • niedostosowanie prędkości do warunków panujących na drodze,
  • nieprawidłowe przejeżdżanie przejazdu dla rowerów.

Kiedy dopuszczalna jest jazda rowerem po chodniku?

Rowerzysta może jechać chodnikiem, jeśli:

  • opiekuje się osobą w wieku do lat 10 kierującą rowerem,
  • szerokość chodnika wzdłuż drogi, po której ruch pojazdów jest dozwolony z prędkością większą niż 50 km/h, wynosi co najmniej 2 m i brakuje wydzielonej drogi dla rowerów oraz pasa ruchu dla rowerów,
  • warunki pogodowe zagrażają bezpieczeństwu rowerzysty na jezdni (śnieg, silny wiatr, ulewa, gołoledź, gęsta mgła).

Obowiązkowe wyposażenie roweru:

  • z przodu – co najmniej jedno światło pozycyjne barwy białej lub żółtej selektywnej,
  • z tyłu – co najmniej jedno światło odblaskowe barwy czerwonej o kształcie innym niż trójkąt oraz co najmniej jedno światło pozycyjne barwy czerwonej,
  • co najmniej jeden skutecznie działający hamulec,
  • dzwonek lub inny sygnał ostrzegawczy o nieprzeraźliwym dźwięku.

Możliwy wpływ lekarstw na zdolność prowadzenia samochodu: ospałość, rozkojarzenie, zawroty głowy, problemy z pamięcią, trudności z utrzymaniem prostej jazdy, zamglone widzenie, zaburzenia równowagi. W przypadku wystąpienia chociażby jednego z wymienionych objawów należy powstrzymać się od kierowania pojazdem.

Niektóre oszustwa internetowe mają ogólny charakter, inne – są skierowane konkretnie do osób starszych. Dobrze, abyś uczulił swoich seniorów na te konkretne ataki, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo, że napotkają je w Internecie. Oto lista oszustw, z którymi najczęściej mają do czynienia starsze osoby:

Wyłudzanie informacji – phishing

Phishing to ogólny termin, który obejmuje szereg różnych rodzajów oszustw mających na celu wyłudzenie danych. Oszuści kontaktują się za pośrednictwem poczty e-mail, połączeń telefonicznych, wiadomości SMS lub poprzez komunikatory internetowe.

Przykładowo, przestępca może podszyć się pod… Ciebie, aby wysłać babci link, który zawiera złośliwe oprogramowanie lub przekieruje ją na fałszywą stronę, a następnie poprosi ją o podanie poufnych danych, takich jak dane karty kredytowej.

Najlepszą obroną przed phishingiem jest weryfikacja osoby lub firmy, która wysłała wiadomość e-mail lub inną przed kliknięciem czegokolwiek. Poproś seniora, aby za każdym razem, gdy otrzyma tego typu wiadomość, zadzwonił do adresata i zapytał: “Czy to rzeczywiście ty?”.

Warto również uczulić swoich bliskich, aby dokładnie czytali otrzymywane wiadomości. Jeśli wiadomość wydaje im się dziwna lub została wysłana drogą, za pośrednictwem której dana osoba zwykle się nie kontaktuje, istnieje duże prawdopodobieństwo, że to oszustwo.

Oszustwa randkowe

Mają miejsce, gdy oszust tworzy atrakcyjny, fałszywy profil w Internecie, aby nawiązywać miłosne relacje, mające na celu wyłudzenie pieniędzy. Często wszystko wygląda bardzo wiarygodnie. Gdy fałszywy randkowicz wyczuje, że zdobył zaufanie lub nawet miłość ofiary, zaczyna prosić o poufne informacje lub o pomoc finansową, np. na pokrycie kosztów podróży lub leczenia.

Porozmawiaj ze swoimi bliskimi o tego typu przekrętach, zwłaszcza jeśli są samotni i potencjalnie szukają miłości w Internecie. Oszuści czają się nie tylko na portalach randkowych. Można ich spotkać np. na grupach dotyczących zainteresowań, a nawet… grupach modlitewnych.

Uczul seniora, aby nigdy nie przelewał pieniędzy osobie, której nie zna osobiście. Ostrzeż również przed wysyłaniem zbyt sugestywnych zdjęć, które oszust może później wykorzystać do szantażu.

Fałszywe nagrody

Schemat tego ataku jest prosty – ofiara otrzymuje informację, że wygrała nagrodę rzeczową, wycieczkę lub dużą kwotę pieniędzy, ale z powodu biurokracji musi uiścić stosunkowo niewielką opłatę, aby ją odebrać.

W drugim wariancie oszukany ma podać dane osobowe i bankowe, aby wygrana został “przesłana” (co oczywiście nigdy nie następuje). Dane te są z kolei wykorzystywane, by włamać się na konto bankowe lub podszyć się pod cudzą tożsamość, np. w celu wzięcia kredytu lub założenia fałszywej firmy.

Oszustwo może przybierać różne formy – np. baneru na stronie internetowej informującego, że jesteś milionowym gościem lub e-maila z informacją, że wygrałeś na loterii. Niezależnie od tego, jaką drogą oszust się kontaktuje, jego celem jest uzyskanie w ten sposób korzyści finansowej.

Przekręty remontowe

Internet to doskonałe miejsce na reklamowanie swojej firmy. Niestety, wykorzystują to również oszuści. Jeśli Twój starszy krewny planuje remont domu, mieszkania lub wymianę mebli, uczul go, aby dokładnie sprawdził firmę, która ma się tym zająć, lub powierzył Tobie znalezienie odpowiedniego fachowca.

Oszuści remontowi mogą np. prosić o przesłanie zaliczki w celu rezerwacji danego terminu, a następnie całkowicie zerwać kontakt. Mogą nawet udać się do domu ofiary, aby wyłudzić większe pieniądze, po czym nigdy więcej się nie pojawić.

Oszustwa inwestycyjne

To przekręt skierowany do emerytów z oszczędnościami, którzy potrzebują pomocy w zarządzaniu nimi. Obiecują dobry zwrot z inwestycji, jednak po przekazaniu pieniędzy senior już nigdy więcej ich nie zobaczy.

Jak chronić starsze osoby przed tego typu oszustwami? Uczul ich, aby strzegli się obietnic wysokich zysków bez ryzyka – to, co jest zbyt piękne, zwykle nie jest prawdziwe. Niech unikają ofert wywierających presję na szybkie kupowanie lub mocno ograniczonych czasowo. Zamiast tego, zaproponuj im wizytę w banku lub kontakt z zaufanym doradcą finansowym.

Fałszywe zbiórki charytatywne

Chęć niesienia pomocy i ufność osób starszych bywa brzydko wykorzystywana przez cyberprzestępców. Podszywają się oni pod zaufane organizacje charytatywne i zbierają od ofiar darowizny, które trafiają prosto do ich kieszeni.

Warto przekonać seniora, aby odnosił się z rezerwą do publikowanych zbiórek. Zanim wesprą potrzebujących, powinni upewnić się, czy zbiórka jest prawdziwa i warta ich wsparcia.

Przekręty dotyczące leków i produktów przeciwstarzeniowych

Bardziej przedsiębiorczy seniorzy mogą korzystać z Internetu, aby znaleźć swoje leki w jak najlepszej cenie. Niestety, niesie to ryzyko trafienia na oszustów, którzy sprzedają podróbki leków (niekiedy bardzo groźne dla zdrowia) lub wyłudzają pieniądze za produkty, których nigdy nie wysyłają.

W innej wersji tego oszustwa przestępcy wykorzystują fakt, że seniorzy chcą wyglądać młodo. Oferują więc produkty przeciwstarzeniowe (w formie suplementów lub kosmetyków), które jednak nie mają żadnych korzystnych właściwości. W najlepszym przypadku będą nieskuteczne, w najgorszym – szkodliwe.

Warto kupować leki i inne produkty wyłącznie ze sprawdzonych sklepów i zawsze konsultować ich użycie z lekarzem. Szczególny niepokój powinny wzbudzić produkty z “tajnymi formułami” lub “przełomowymi składnikami” – pod tymi hasłami przestępcy często ukrywają substancje, które w rzeczywistości są szkodliwe.

Fałszywe sklepy internetowe

Fałszywe strony internetowe to żadna nowość, jednak aktualnie wyglądają bardziej wiarygodnie, niż kiedykolwiek wcześniej. Wykorzystują one zdjęcia od prawdziwych sprzedawców i naśladują wygląd i styl prawdziwych sklepów.

Często wabikiem są tu atrakcyjne ceny. Niestety, po zapłaceniu zwykle kontakt urywa się lub – w najlepszym przypadku – wysłany zostaje przedmiot o niższej jakości, będący podróbką tego, co oferował sprzedawca.

Ostrzeż bliskich seniorów, aby nigdy nie kupowali produktów z niezaufanych witryn, które kuszą podejrzanie niskimi cenami. Zanim dokonają zakupu, powinni sprawdzić dane sklepu – nazwę firmy, adres jej siedziby, dane kontaktowe, numer KRS, porównując je z internetowymi bazami przedsiębiorców – Centralną Ewidencją i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) i Systemem EKRS. Jeśli mają wątpliwości, mogą poprosić Ciebie o zweryfikowanie oferty.

10 zasad bezpiecznego korzystania z konta internetowego:

  1. Starannie przechowuj login i hasło do konta oraz karty kodów jednorazowych lub telefon, na który przesyłane są ww. kody
  2. Nie korzystaj z przypadkowych komputerów, tabletów, smartfonów
  3. Nie korzystaj z publicznych sieci Wi-Fi
  4. Zainstaluj legalne oprogramowanie antywirusowe
  5. Wchodząc na stronę bankową upewnij się, czy nie nastąpiło przekierowanie na inną stronę, podobną do strony Twojego banku
  6. Nie otwieraj wiadomości i dołączonych do nich załączników, jeśli pochodzą z nieznanego źródła
  7. Nie zapamiętuj w przeglądarce internetowej loginów i haseł
  8. Kończąc pracę z kontem internetowym, zawsze użyj opcji: WYLOGUJ SIĘ
  9. Jeśli masz jakieś wątpliwości/obawy- lepiej nie loguj się do konta
  10. Wszystkie wyżej wymienione zasady stosuj łącznie.

Jak widzisz, wymieniona  lista oszustw ukierunkowanych na seniorów jest długa – i nie wyczerpuje wszystkich możliwych sytuacji. Pamiętaj, że istnieją grupy, których cały model biznesowy opiera się na wyłudzaniu pieniędzy od starszych osób. Daj swoim bliskim wsparcie i zapewnij ich, że nawet jeśli zostaną oszukani, nie muszą się wstydzić. Niech wiedzą, że będziesz przy nich, bez względu na wszystko. Na koniec jeszcze jedna rada – aby zmniejszyć ryzyko oszukania swoich seniorów, zabezpiecz odpowiednio komputery i inne urządzenia, z których korzystają. Podstawą jest tu dobry program antywirusowy.

Współczesne antywirusy posiadają wiele przydatnych funkcji, które nie tylko chronią przed zagrożeniami internetowymi, ale też przydadzą się w innych trudnych sytuacjach (np. funkcje antykradzieżowe). Wybieraj wyłącznie spośród sprawdzonych, znanych marek, jak Norton, Bitdefender, AVG, McAfee, Panda lub ESET i pobieraj te programy wyłącznie ze sprawdzonych, zaufanych źródeł.

[1] na podstawie: https://opolskisenior.pl/strefa-seniora/informator-dla-seniora/

[2] na podstawie: https://www.omegasoft.pl/blog/bezpieczenstwo-seniorow-w-internecie

Opracowanie: Teresa Gańko